شیراز، قطب پزشکی ایران میان شکوفایی و چالش های زیرساختی

امروز شیراز با میزبانی از بیش از 9.8 درصد تخت های بیمارستانی ایران، رکورددار ظرفیت درمانی در کشور است اما این آمار درخشان، روی دیگری نیز دارد و آن زیرساخت های فرسوده، تراکم بی سابقه بیماران و گلایه مندی شهروندان است.

فرسودگی سازه ها؛ زخم کهنه سیستم درمانی شیراز

بسیاری از بیمارستان های شیراز در دهه های 30 تا 60 شمسی ساخته شده اند. عمر بسیاری از سازه های درمانی و بیمارستانی شیراز به سرآمده اما هنوز این مراکز با ضریب اشغال بیش از 100 درصد در حال خدمت رسانی به شهروندان شیرازی و هموطنان هستند.

آمارهای نگران کننده؛ تخت های کم، بیماران زیاد

آخرین گزارش ها نشان می دهد شیراز به حداقل سه هزار تخت بیمارستانی جدید نیاز دارد. در برخی بیمارستان ها، ضریب اشغال تخت ها به 130 درصد می رسد. این رقم حتی در بیمارستان های نوساز نیز به 85 درصد نزدیک می شود.

کارشناسان هشدار می دهند این تراکم، کیفیت خدمات را کاهش می دهد و خطر انتقال عفونت های بیمارستانی را افزایش می دهد.

سیل بیماران غیربومی؛ بار اضافه بر دوش شیراز

بیمارستان ها و مراکز درمانی شیراز تنها به درمان مردم استان فارس نمی پردازند. 30 درصد مراجعان به بیمارستان های این شهر از استان های همسایه مانند بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد و هرمزگان هستند.

این بیماران غالبا برای دریافت خدمات تخصصی مانند جراحی های قلب یا سرطان به شیراز می آیند. این موضوع فشار زیادی بر سیستم درمانی شیراز وارد می کند؛ به گونه ای که برخی بیمارستان ها مجبور می شوند بیماران را در راهروها بستری کنند.

نارضایتی مردم؛ شکاف میان ظرفیت و خدمات

با وجود حضور پزشکان نخبه و مراکز پیشرفته در شیراز، مردم از طولانی شدن نوبت ها، کمبود امکانات رفاهی و برخورد غیرحرفه ای گلایه دارند.

یک شهروند شیرازی می گوید: «برای یک عمل ساده، 2 روز در اورژانس منتظر تخت بودم». این نارضایتی ها، تصویری متناقض از قطب پزشکی ایران ترسیم می کند.

فرصت طلایی؛ شیراز، پایتخت توریسم درمانی غرب آسیا

شیراز با ترکیبی از جاذبه های تاریخی و پزشکان متخصص، می تواند به یکی از قطب های توریسم درمانی منطقه غرب آسیا تبدیل شود. بیمارستان های خصوصی ظرفیت جذب بیماران خارجی را دارند.

نخبه های پزشکی؛ موتور محرکه توسعه

دانشگاه علوم پزشکی شیراز به عنوان یکی از برترین مراکز آموزشی کشور، سالانه صدها پزشک و پرستار متخصص تربیت می کند. این نخبگان می توانند با همکاری مراکز تحقیقاتی، پروژه های نوآورانه در حوزه هایی مانند پیوند اعضا و ژنتیک را پیش ببرند. اما بسیاری از این نیروها به دلیل کمبود امکانات، جذب مراکز درمانی دیگر استان ها یا خارج از کشور می شوند.

راه نجات؛ سرمایه گذاری خصوصی و فناوری های نو

بخش خصوصی می تواند با ساخت بیمارستان های مدرن، به حل بحران کمک کند. همچنین استفاده از پزشکی از راه دور برای ویزیت بیماران شهرستانی، یا نصب سیستم های هوشمند مدیریت تخت ها، می تواند بار بیمارستان ها را کاهش دهد.

آینده در دستان تصمیم گیران

شیراز امروز در دوراهی تاریخی قرار دارد؛ یا با سرمایه گذاری در زیرساخت ها و جذب نیروهای جوان، جایگاه خود را به عنوان قطب بی رقابت پزشکی ایران تثبیت می کند، یا با ادامه روند فعلی، به تدریج از رقابت با شهرهایی مانند تهران و اصفهان بازمی ماند. تصمیم امروز سیاستمداران، مدیران و مردم، سرنوشت پزشکی این شهر را برای دهه های آینده تعیین خواهد کرد.